Mehtabı ayaz eyledin ey erbab-ı keder

Var git ruhumdan verdiğin cefa yeter

Mutluluğu yaban eyledin ey yokluğu içime zarar

Elbette yaşarsın içinde yeni bir yar bulana kadar

Beni sukuta hapis eyledin ey yakut gözlüm

Var git ruhumdan artık kalmadı sana sözüm

Mutluluğu yaban eyledin ey yokluğu içime zarar

Elbette yaşarsın içinde yeni bir yar bulana kadar.