Ek man jötna ár um borna,

þá er forðum mik fœdda höfðu;

níu man ek heima, níu íviði,

mjötvið mœran fyr mold neðan.

Áðr Burs synir bjöðum um ypðu,

þeir er Miðgarð,

sól skein sunnan á salar steina,

þá var grund gróin grœnum lauki.

Hittusk æsir á Iðavelli,

þeir er hörg ok hof hátimbruðu,

afla lögðu, auð smíðuðu,

tangir skópu ok tól görðu.

Tefldu í túni, teitir váru,

var þeim vettugis vant ór gulli;

unz þrjár kvámu þursa meyjar

ámátkar mjök ór jötunheimum.