มันควรต้องซึ้งไหมกับคำว่าคิดถึงจัง

ก็เพียงแค่เงียบฟัง จะให้เชื่อก็ทำไม่ลง

มันควรต้องยิ้มไหมที่เธออยากมาหากัน

รอเธอแทบทุกวัน แต่ไม่เคยมีวี่แวว

น้ำเสียงเบาๆ จนแทบกระซิบอย่างนี้

ก็พอรู้ดีเธอหลบใครเขามา

หลบเขามา แอบเขามา

ไม่อยากจะเสียเวลาคุยกับคนไม่จริงจัง

เพราะฉันขี้เกียจฟัง ถ้าเธอนั้นยังต้องแอบคุย

อย่าเสียเวลาให้ความหวัง

พูดไม่จริงเธอพูดไปทำไม

พอรู้ตัวใช่ไหม

มันน่ารำคาญ

ถ้าเธอแค่เลี้ยงไว้เผื่อวันที่เธอเหงาใจ

คงไม่มีเรื่องอะไร ให้ต้องคุยกันอีกแล้ว

น้ำเสียงเบาๆ จนแทบกระซิบอย่างนี้

ก็พอรู้ดีเธอหลบใครเขามา

หลบเขามา แอบเขามา

ไม่อยากจะเสียเวลาคุยกับคนไม่จริงจัง

เพราะฉันขี้เกียจฟัง ถ้าเธอนั้นยังต้องแอบคุย

อย่าเสียเวลาให้ความหวัง

พูดไม่จริงเธอพูดไปทำไม

พอรู้ตัวใช่ไหม พอรู้ตัวใช่ไหม

มันน่ารำคาญ

ไม่อยากจะเสียเวลาคุยกับคนไม่จริงจัง

เพราะฉันขี้เกียจฟัง ถ้าเธอนั้นยังต้องแอบคุย

อย่าเสียเวลาให้ความหวัง

พูดไม่จริงเธอพูดไปทำไม

พอรู้ตัวใช่ไหม

มันน่ารำคาญ

เสียเวลาให้ความหวัง

พูดไม่จริงเธอพูดไปทำไม

พอรู้ตัวใช่ไหม พอรู้ตัวใช่ไหม

มันน่ารำคาญ